Talula groeit op als middelste van zeven kinderen, met nummer acht op komst. Haar moeder is blijven hangen in het flower-power-tijdperk. Er gelden absoluut geen regels in huis. Dat klinkt leuk, maar het maakt Talula ook onzeker. In haar dagboek schrijft ze over haar ongewone gezin, over littekens, over het leven. Haar herinneringen en groeipijnen worden steeds grimmiger.
Een beetje dramatisch boek, maar wel mooi en mooi verwoord.
BeantwoordenVerwijderenIk snap de titel niet zo goed bij het boek, want als je het leest...
Wel, ik stel me er vragen bij.
Dus ...jij hebt kopzorgen daarover...
Verwijderengrt Anita
ik vond het een heel raar boek want als je de titel leest verwacht je het dat het over iets anders gaat.
BeantwoordenVerwijderenHet was meer een dagboek dan een echt boek. Het geeft je ook niet echt een leuk gevoel.
geen leuk gevoel over Talula of over haar situatie waarin ze opgroeit?
VerwijderenIk vond het een heel raar boek. Ik denk niet dat ik mezelf er in herken (gelukkig!) maar ik snap haar ergens wel. Met een mama dat verslaafd is aan zwanger zijn en als je zo'n rare naam hebt, denk ik dat je vanzelf een beetje raar wordt... Voor mij een 6 op 10.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het een boek dat je snel uitleest, maar waar je wel eens over moet over denken.
BeantwoordenVerwijderenErgens ben ik ook wel blij dat ik geen mama heb die verslaafd is aan zwanger zijn en dat ik geen talula of feelfree heet of zoiets.
Mooi maar raar boek
Ik vind het een raar boek.
BeantwoordenVerwijderenHet leest wel heel vlot door het redelijk grote lettertype en doordat de meeste pagina's niet helemaal beschreven waren.
Er komen in het boek soms wel wat vreemde onderwerpen in voor.
De titel past niet echt bij het boek.