Juca en zijn broer Ramiro ruiken het geld wanneer een vreemdeling in hun dorp over een plantage komt vertellen. Ze vertrekken vol goede moed, maar komen terecht in slavernij. In plaats van voor geld, moeten ze werken voor schamele zakjes bonen. Ontsnappen lijkt onmogelijk. Wanneer Juca jaren later toch vrij is, blijven zijn slavenjaren door zijn hoofd spoken. Tijd om er komaf mee te maken.
Het hoofdthema in Een teken van leven is “Kinderslavernij”. Als ik een boek moet geven met een gelijkaardig thema, kies ik Bittere Thee van Herman Van Campenhout.
BeantwoordenVerwijderenAchterflap bij Bittere Thee:
“Als de krakkemikkige bus het Indiase dorpje Pambanar nadert, herkent Genesam plotseling het landschap met de groene heuvels. En ook de theekfabriek. Zou ze Veronica weerzien? Wat is er van de opzichter geworden? En zouden haar ouders hier in de buurt wonen? Tot haar vijfde, vóór ze door een Vlaams echtpaar werd geadopteerd, werkte Genesam in een theefabriek. Nu ze in Indai met vakantie is, zoekt ze de confrontatie met haar herinneringen. In Pambanar voelt ze zich meteen betrokken bij de vrouwen die hun werkomstandigheden in de theefabriek willen verbeteren. Als een harde staking uitbreekt, is Genesam een van hen...”
Een teken van leven speelt zich af in een land in Latijns-Amerika, waar er jongeren zij die ook de dag van vandaag nog leven in slavernij. Het verhaal gaat om een jongen die samen met zijn broer naar een plantage trekt in de hoop op een beter leven, maar in slavernij terechtkomt op cacaoplantages. Uiteindelijk kan de jongeman ontsnappen, maar zijn broer overleeft de slavernij niet, en ook de jongeman blijft zijn kindertijd voor de rest van zijn leven met zich meedragen.
Bittere Thee vertelt het verhaal van een jong meisje dat geadopteerd wordt door een Vlaams gezin, nadat ze verongelukt is op een theeplantage in India, en later in een weeshuis belande. Als het meisje jaren later terugkeert naar haar geboorteland, merkt ze dat de toestand daar nog niet veel veranderd is (alhoewel de lagere klasse wel stilaan meer rechten probeert te verwerven).
Beide boeken tonen aan dat er ook vandaag nog veel mensen leven (en werken) in onmenselijke omstandigheden. Ze tonen aan dat er op sommige plaatsen in de wereld, nog veel zal moeten veranderen, en dat opent toch me toch wel even de ogen.
Ilse
Bij dit boek dacht ik ook aan 'Verkocht' van Hans Hagen.
BeantwoordenVerwijderenYaqub wordt door zijn ouders verkocht aan een man die hun een gouden toekomst belooft. Ver van huis moet Yaqub op kamelen gaan racen. Als hij wedstrijden wint kan hij veel geld verdienen. Misschien worden ze wel rijk…
Maar het nieuwe leven is keihard. Yaqub leeft als een gevangene in een kamp. Elke dag moeten de kamelenjockeys urenlang trainen. Ze krijgen nauwelijks te eten. Wie niet gehoorzaamt wordt streng gestraft. De wedstrijden zijn zwaar en gevaarlijk, er gebeuren vaak ongelukken tijdens de races.
Yaqub sluit vriendschap met Zareena. Samen dromen ze van teruggaan naar huis, maar hoe kunnen ze ontsnappen aan het helse leven in de woestijn?
Ik denk aan dit boek omdat de mannen die Juca en Ramiro hen ook een gouden toekomst beloven...
Ze zeggen dat ze veel geld zullen verdienen maar dat is niet zo.
Ik vond het een mooi boek: het is heel spannend en je hebt altijd zin om door te lezen.
Bij het boek Een teken van leven dacht ik aan het boek Dieven Will Gatti.
BeantwoordenVerwijderenIn het boek Dieven wilt Baz een nieuw leven beginnen, Juca wilt samen met zijn broer Ramiro gaan werken om geld naar hun moeder en zus te sturen. Als ze hun eerste werkdag als slaven achter de rug hebben krijgen ze geen geld want ze krijgen voedsel in plaats van geld. Als Ramiro uit een palmboom valt wilt Ramiro dat Juca vlucht en hulp gaat halen. Tijdens zijn vluchtpoging komt hij een vrouw tegen die de kinderwetten beschermt. Na lang aandringen vertelt hij wat er gebeurd is. De vrouw zorgt er voor dat mensen het landgoed binnenvallen en de slavendrijvers oppakken. Ramiro was 3 dagen voor de inval gestorven. In het heden maakt hij als eindwerk een strip van zijn verleden. Ik vind het een mooi boek en normaal gezien lees ik niet zo graag boeken die van verleden naar heden springen maar in dit boek vond ik het wel leuk.